Julian Fałat urodził się 30 lipca w 1853 roku w Tuligłowach, zmarł w 1929 r. w Bystrej. W latach 1869-187 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Władysława Łuszczkiewicza i Leona Dembowskiego. W latach 1877-1880, naukę kontynuował w Akademii Sztuk w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba. W 1885 roku odbył podróż morską dookoła świata. W latach 1886-95 pracował jako malarz nadworny Wilhelma II. Współpracował z Wojciechem Kossakiem przy panoramie "Berezyna". Od 1985 roku pełnił funkcje dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, którą zreformował. Do 1910 roku był rektorem Akademii. Kiedy artysta przeszedł na emeryturę zamieszkał w Bystrej. Artysta współpracował z warszawskimi tygodnikami "Tygodnik Ilustrowany", "Kłosy", "Biesiada", "Tygodnik Powszechny" jako ilustrator. W tych pracach pojawiały się sceny życia codziennego warszawiaków. Karykatury artysty, były publikowane w satyrycznym piśmie "Liberum Veto". Malarz specjalizował się w technice akwareli. Głównym tematem w malarstwie artysty były pejzaże oraz sceny myśliwskie w Nieświeżu. Tematy przedstawiane były w wielu wariantach. Warto zauważyć, że jedenaście prac przedstawiające słynne polowanie z udziałem Wilhelma II (1886) zostało reprodukowanych w albumie "Souvenir de chasse a l"ours donne a Nieśwież...". Począwszy od 1890 roku w malarstwie artysty, realizm ustępuje na rzecz impresjonizmu. Czerń zanika, na rzecz fioletów i błękitów. W akwarelach szczególnie można odczuć silne efekty światłocieniowe. Pejzaże Polesia stanowiły punkt wyjścia do uchwycenia światła i kolorów śniegu. Artysta był również portrecistą. Malowane w technice akwareli prace, charakteryzują się niezwykłą lekkością i szkicowością ("Portret Gabrieli Zapolskiej").

TEKSTY NA TEMAT TWÓRCZOŚCI ARTYSTY

„Po wyjeździe z Krakowa w roku 1872 Fałat pracował jako rysownik, między innymi w Czerpowodach koło Humania przy badaniach archeologicznych prowadzonych przez Stanisława Krzyżanowskiego, później zaś w Odessie w biurze architektonicznym Feliksa Gąsiorowskiego.”

„Drogę z Singapuru, na wschód do Japonii i dalej dookoła świata odbył Fałat jako jeden z pierwszych artystów europejskich. Wcześniej tą samą trasą podróżował niemiecki malarz-podróżnik, gdańszczanin Eduard Hildebrandt (1817-1868) przywożąc z tej wycieczki około trzystu akwarel romantyczno nastrojowych, które niegdyś były bardzo popularne. Znał je także Fałat. Hildebrandt wyjechał do Japonii w roku 1865, a więc dwadzieścia lat wcześniej niż polski artysta. […] Twórczość Fałata stanowi w Polsce najwcześniejszy i stosunkowo głęboko przemyślany przykład recepcji sztuki japońskiej.”

- Jerzy Malinowski, „Julian Fałat”, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985, s. 8, 23.

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY