PANEK Jerzy

JERZY PANEK

Jerzy Panek urodził się w 1918 roku w Tarnowie, zmarł w 2001 roku w Krakowie. Był polskim malarzem i grafikiem. W 1937 roku rozpoczął studia w Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie na Wydziale Grafiki, w pracowni Andrzeja Jurkiewicza i Władysława Jarockiego. W czasie okupacji kontynuował studia w Kunstgewerbeschule. Po wojnie kształcił się na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa i Zbigniewa Pronaszki. Tamże w 1955 roku uzyskał dyplom. W połowie lat 50. odbył podróż do Chin, po powrocie z której zawiązał krótką współpracę z Tadeuszem Kantorem. Od lat 50. zaczął eksperymentować z techniką drzeworytu, zaś w latach 70. zwrócił większą uwagę na malarstwo. Należał do międzynarodowego ugrupowania Xylon, zrzeszającego drzeworytników.

Twórczość Jerzego Panka

Jerzy Panek poza grafiką, a w szczególności drzeworytem, zajmował się również malarstwem. Artysta swoje prace graficzne łączył w cykle. W latach 60. powstały m.in. cykle Autoportrety, Pasterki i Latawce. Największy cykl w twórczości artysty stanowiły drzeworyty inspirowane Boską Komedią Dantego.

Prace Jerzego Panka charakteryzuje zwarta, uproszczona i często zdeformowana bryła. Inspirację dla prac graficznych czerpał m.in. ze sztuki naiwnej i sztuki ludowej.

Jerzy Panek - wyróżnienia i wystawy

Malarz został wielokrotnie nagradzany: Złoty Medal na Międzynarodowym Triennale Grafiki w New Delhi (1971), Nagroda im. Jana Cybisa (1988), tytuł Honorowego Profesora krakowskiej ASP (1993), Nagrodę Miasta Krakowa (1998).

Artysta w 1979 roku brał udział w wystawie "Polaków portret własny" w Muzeum Narodowym w Krakowie. W 2006 roku miała miejsce indywidualna wystawa prac Jerzego Panka w Muzeum Narodowym w Krakowie.