BAJ Stanisław

STANISŁAW BAJ - NOTA BIOGRAFICZNA

Stanisław Baj urodził się w 1953 roku w Dołhobrodach k. Włodawy. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczył się m.in. w pracowniach Michała Byliny i Jacka Sienickiego. W 1978 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni Ludwika Maciąga. W 1982 roku artysta rozpoczął pracę na Wydziale Malarstwa macierzystej uczelni, gdzie wykłada do dzisiaj. W latach 2006-2013 obejmował stanowisko prorektora ds. studenckich warszawskiej ASP. Równolegle malarz prowadził zajęcia w Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie.

Stanisław Baj stosunkowo wcześnie rozpoczął karierę wystawienniczą, swoje prace pokazywał na ekspozycjach już za czasów studenckich. W jego dorobku artystycznym wymienić można ponad 100 wystaw indywidualnych i tyle samo zbiorowych w kraju oraz za granicą.
Malarz jest jednym z najbardziej docenianych współczesnych kontynuatorów tradycyjnego nurtu sztuki realistycznej w Polsce – świadczą o tym liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2017) czy nagroda im. Kazimierza Ostrowskiego za rok 2019.

Stanisław Baj zajmuje się malarstwem, rysunkiem i grafiką. Styl i tematyka twórczości artysty nieco zmieniała się wraz z upływem czasu. W latach 70. Stanisław Baj inspirował się przede wszystkim rodzinnymi terenami i podlaską wsią, malował jej mieszkańców, sceny z ich życia oraz naturę z charakterystycznym elementem przerysowania, czy wręcz karykatury. W tym okresie też podejmował niekiedy dialog ze znanymi dziełami polskiego malarstwa, wykonując np. „Szał świni” nawiązujący do „Szału uniesień” Władysława Podkowińskiego. W latach 80. w twórczości Stanisława Baja zaczęły natomiast dominować bardziej realistyczne, ale wciąż silnie ekspresyjne przedstawienia portretowe – pozostają to jednak nadal wizerunki mieszkańców wsi z rodzinnych stron artysty, ukazywane zawsze w codziennym otoczeniu tych ludzi, np. w stodole, w lesie. Świadectwem zamiłowań i inspiracji malarza była zorganizowana w 1997 roku w warszawskim Państwowym Muzeum Etnograficznym wystawa „Portret chłopski w malarstwie Stanisława Baja”. Znany jest również cykl portretów matki artysty.
Kolejnym wiodącym tematem w twórczości Stanisława Baja są pejzaże znad Bugu, w których główną rolę odkrywa właśnie wspomniana rzeka. Malowane przez artystę pejzaże są proste, oszczędne, często monochromatyczne, przez co zbliżają się nawet nieco do nurtu abstrakcji.