SEWERYN OBST - NOTA BIOGRAFICZNA

Seweryn Obst urodził się w 1847 roku w Berezowie Niżnym k. Kołomyi, zmarł w 1917 roku we Lwowie. Wykształcenie artystyczne zdobył w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, gdzie studiował w latach 1865-1871, m.in. w pracowniach Karla Mayera, Carla Wurzingera, Karla von Blaasa oraz Eduarda Engertha. Malarz przyjaźnił się w czasie studiów wiedeńskich z Arturem Grottgerem.
Po zakończeniu nauki wrócił w rodzinne strony wschodniej Galicji, następnie na krótko osiadł w Krakowie, gdzie obracał się w tamtejszym środowisku artystycznym zawierając przyjaźnie np. z Witoldem Pruszkowskim. W tym okresie Seweryn Obst specjalizował się w malarstwie portretowym, wykonywał liczne wizerunki ziemiaństwa. Artysta wkrótce powrócił jednak na ojczyste tereny i zamieszkał wśród Hucułów, których kultura i zwyczaje silnie interesowały i inspirowały Seweryna Obsta. Malarz zaczął zajmować się etnografią, kolekcjonował ludowe wyroby huculskie, notował, odtwarzał tradycyjne ornamenty i motywy zdobnicze oraz uwieczniał w swoich obrazach portrety i czynności codzienne górali wschodniokarpackich.
W 1883 roku, zachęcony propozycją współpracy z Muzeum Przemysłowym przy wydaniu Wzorów przemysłu domowego u włościan na Rusi, Seweryn Obst przeniósł się na stałe do Lwowa, skąd jednak często wyjeżdżał na Huculszczyznę. W 1910 roku zamieszkał w lwowskim przytułku dla artystów i zasłużonych starców fundacji im. Roberta Domsa.

Jak już wspomniano Seweryn Obst malował portrety ziemiańskie i wizerunki Hucułów, chętnie przedstawiał również sceny rodzajowe z życia górali oraz pejzaże. Cechą charakterystyczną obrazów artysty jest realizm, żywa, jasna paleta barwna oraz staranne oddanie wnikliwie zaobserwowanego światłocienia.

Obrazy malarza były wielokrotnie eksponowane na wystawach w Krakowie, we Lwowie, w Warszawie, Kołomyi, Tarnopolu i Rzeszowie oraz na zagranicznej wystawie w Londynie. W 1912 roku w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie zorganizowany został indywidualny pokaz dorobku artystycznego Seweryna Obsta.