STEFANOWICZ Kajetan

Kajetan Stefanowicz urodził się w 1886 roku w Drohobyczu, zginął w 1920 roku w trakcie bitwy w Rochaczewie nad Słuczą, w której brał udział jako oficer Legionów. Był zafascynowanym dekoracyjną sztuką secesji artystą pochodzenia ormiańskiego. Pierwsze lekcje rysunku i malarstwa pobierał u ojca, Antoniego Stefanowicza. Przez pewien czas studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej u Edgara Kovátsa, po czym w 1906 roku rozpoczął edukację w krakowskiej Akademii Sztuk Pięnych pod kierunkiem Józefa Pankiewicza i Józefa Mehoffera. W latach 1908-1910 kontynuował naukę w akademii w Monachium w pracowni Otto Seitza. W 1911 roku otrzymał nominację Rady Szkolnej Krajowej na profesora rysunków odręcznych i dekoracyjnych w Szkole Przemysłowej we Lwowie, ale posadę odrzucił w związku z otrzymanym w tym samym roku stypendium Fundacji księcia Leona Sapiehy, dzięki któremu mógł uzupełnić swoją wiedzę i umiejętności z zakresu malarstwa dekoracyjnego w Paryżu, w École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs, gdzie studiował pod okiem Ferdinanda Humberta.
Po powrocie do kraju skupił się na twórczości graficznej w zakresie sztuki użytkowej: wykonywał plakaty, ilustracje książkowe, druki reklamowe, a nawet projekty ubrań i wyposażenia wnętrz. Był współzałożycielem i jednym z głównych rysowników czasopisma artystycznego „Wianki”.
W 1915 roku Kajetan Stefanowicz wstąpił do Legionu Wschodniego i przyjął pseudonim „Soplica”. W tym czasie malował portrety kolegów z wojska, współpracował też z Józefem Piłsudskim w reklamowaniu działalności legionowej. Za odwagę i zasługi w wojnie z bolszewikami Kajetan Stefanowicz otrzymał order Virtuti Militari.

W zakresie malarstwa sztalugowego, podobnie jak jego ojciec, tworzył głównie portrety i pejzaże. Podejmował również tematykę aktu i przedstawienia kobiecego w ogóle. Muzą obrazów artysty była jego żona – Sabina. We wszystkich pracach Kajetana Stefanowicza uwidaczniają się fascynację malarza sztuką i baśnią Wschodu – sięganie do tradycji wschodniej artysta traktował jako kontynuację sarmackiego ormianizmu.
Kajetan Stefanowicz zajmował się również malarstwem monumentalnym, zaprojektował m. in. polichromie do gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego (obecnie siedziba Banku Narodowego Ukrainy) we Lwowie.

Prace artysty znajdują się w kolekcji Lwowskiej Galerii Sztuki, Muzeum Narodowego w Krakowie czy Muzeum Historycznym we Wrocławiu i Elblągu.