FRANCISZEK STAROWIEYSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Franciszek Starowieyski urodził się 8 lipca 1930 roku w Bratkówce na Podkarpaciu, zmarł 23 lutego 2009 roku w Warszawie. W latach 1949-1952 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Wojciecha Weissa i Adama Marczyńskiego, następnie kontynuował na warszawskiej ASP w pracowni prof. Michała Byliny (ukończył w 1955 r.). Starowieyski w połowie lat 80. działał jako pedagog, prowadził zajęcia w Hochshule der Knute w Berlinie Zachodnim. Od 1993 r. wykładał w Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie.

Artysta tworzył pod pseudonimem Jan Byk. Starowieyski swoje dzieła datował używając pewnej gry znaczeń - każde dzieło umieszczał 300 lat wstecz, dając wyraz upodobania dla sztuki i ducha baroku. Artysta zajmował się malarstwem, grafiką, sztuką plakatu (m.in. "Don Juan" Moliere - 1983 r., "Lulu" Berg A. - 1983 r., "Macbeth" W. Shakespeare- 1980 r.) grafiką, scenografią teatralną ("Ubu króla", Krzysztofa Pendereckiego, Teatr Wielki w Łodzi).

Tworzył również happeningi - "Teatr rysowania", podczas którego stając się malarzem aktorem prezentował publiczności proces tworzenia dzieła. Starowieyski w latach 60. zyskał popularność serią plakatów, w których pojawia się specyficzny styl artysty. Symboliczne przedstawienia o ukrytych konotacjach znaczeniowych łączą się w groteskowym stylem artysty. W rysunkach malarza często podejmowanym tematem była kobieta - zniekształcona, anonimowa, o rubensowskich kształtach. W wizerunkach kobiet - stałym towarzyszącym elementem jest motyw ptasiej głowy. Starowieyski miał ponad 200 wystaw w kraju oraz zagranicą.

Artysta związany był z takimi galeriami jak: Aberbacha w Nowym Jorku, Spicchi dell`Est w Rzymie, AREA w Paryżu. W roku 2004 otrzymał Nagrodę Ministra Kultury w dziedzinie sztuk plastycznych.

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY