RAPACKI Józef

Józef Rapacki, fotografia z ok. 1900 roku, autor nieznany, Muzeum Narodowe w Warszawie
[Źródło: Cyfrowe MNW]

Józef Rapacki urodził się w 1871 roku w Warszawie, zmarł w 1929 roku w Olszance. Początkowo uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona, następnie rozpoczął studia w pracowni Floriana Cynka w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. W 1888 roku na krótko powrócił do Warszawy, a zaraz potem wyjechał do Monachium, by tam kontynuować naukę w prywatnej szkole Fehra. W tym okresie kilkakrotnie podróżował też do Włoch.
W 1890 roku wrócił do rodzinnej Warszawy, gdzie bardzo aktywnie uczestniczył w działalności środowisk artystycznych – był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz ugrupowania Pro Arte.
Z powodu słabego stanu zdrowia malarz przeprowadził się do Krakowa, skąd mógł wyjeżdżać w góry, jednak tutejszy klimat nie bardzo mu służył.
W 1907 roku artysta przeniósł się do Olszanki k. Żyrardowa.

Józef Rapacki malował realistyczne sceny rodzajowe i pejzaże, dzięki którym zyskał miano „malarza brzóz i liliowych wrzosów” i sławę jednego z najpopularniejszych pejzażystów warszawskich początku XX wieku. Rzadziej wykonywał portrety oraz widoki wnętrz. Płótna Józefa Rapackiego charakteryzują się niepowtarzalną, sentymentalną nastrojowością, którą malarz uzyskiwał dzięki operowaniu raczej wąską, ciemną i ciepłą gamą barwną.
We wczesnej twórczości artysty widoczne są wpływy dzieł Wojciecha Gersona i monachijczyków, z czasem jednak Józef Rapacki otworzył się na sztukę impresjonistów i z niej zaczął czerpać inspiracje.
Artysta uprawiał również grafikę oraz tworzył ilustracje i rysunki satyryczne, które publikowano w warszawskich czasopismach, np. w „Tygodniku Ilustrowanym” i w „Wędrowcu”.

Józef Rapacki chętnie i często wystawiał swoje prace zarówno w kraju (przede wszystkim w Salonie Krywulta i TZSP w Warszawie), jak i za granicą, m.in. w Berlinie, Wilnie, Lwowie. W 1900 roku został wyróżniony dyplomem honorowym na Wystawie Światowej w Paryżu.

Prace artysty znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzealnych w Polsce, jego obrazy są częścią zbiorów m.in. Muzeum Narodowego w Krakowie i Warszawie, Muzeum Mazowsza Zachodniego czy Muzeum Okręgowego w Lesznie, Białymstoku i Suwałkach.