CHEŁMOŃSKI Józef

Józef Chełmoński urodził się w 1849 roku, zmarł w 1914 roku. W latach 1867- 1872 studiował w Warszawie u Wojciecha Gersona oraz uczył się w tamtejszej Klasie Rysunkowej. Jego edukację dopełniły studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, które ukończył w 1875 roku. W okresie monachijskim utrzymywał kontakty z przebywającymi tam polskimi malarzami oraz wystawiał z Kunstvereinem. Przez krótki okres przebywał także na Ukrainie i we Francji. W 1887 powrócił na stałe do kraju i zamieszkał w Warszawie. W 1897 otrzymał tytuł honorowego przewodniczącego Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Był również rysownikiem i ilustratorem, współpracował m.in. z „Tygodnikiem Ilustrowanym”. Artysta był przedstawicielem malarstwa realistycznego. Malował głównie rodzime pejzaże odznaczające się nastrojowością oraz sceny z życia ludności wiejskiej. W jego dorobku odnaleźć można także portrety i sceny batalistyczne. W jego dziełach da się wyczuć ogromną wrażliwość na piękno rodzimego krajobrazu.