CZACHÓRSKI Władysław

Władysław Czachórski urodził się w 1850 roku, zmarł w 1911 roku. Naukę rysunku rozpoczął w 1866 roku w warszawskiej klasie rysunkowej Rafała Hadziewicza. Następnie kontynuował edukację na Akademii w Dreźnie. W 1869 roku rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Do jego mistrzów z tego okresu można zaliczyć Hermanna Anschütza, Alexandra von Wagnera i Karla Theodora von Piloty. Po uzyskaniu dyplomu odbył podróż artystyczną po Francji i Włoszech. Od 1879 roku mieszkał w Monachium i wykładał na macierzystej uczelni. Malował sceny rodzajowe i historyczne, pejzaże, portrety, martwe natury. Często tworzył także sceny zaczerpnięte z dramatów Szekspira. Mistrzowsko potrafił oddać detale strojów, roślin, wnętrz. Jego twórczość charakteryzowała się wysokim realizmem i gładkim wykończeniem warstwy malarskiej. Swoim stylem często nawiązywał do nowożytnego malarstwa europejskiego. Artysta trafił w gusta salonowej publiczności i cieszył się olbrzymią popularnością. Nigdy nie narzekał na brak zleceń i często był krytykowany przez środowiska artystyczne za komercyjny charakter swojej sztuki. W 1893 roku został odznaczony bawarskim Orderem św. Michała.