Pływający (1999)

Tadeusz Kalinowski urodził się w 1909 roku, zmarł w 1997 roku. W latach 1929-1937 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1939 roku współpracował z najważniejszymi reżyserami międzywojnia: Leonem Schillerem i Wilamem Horzycą, projektował scenografię dla teatrów w Łucku, Łodzi, Warszawie, Bydgoszczy, Toruniu i Poznaniu. Był założycielem pierwszej po wojnie awangardowej grupy artystycznej 4F+R (skrót od Forma, Farba, Faktura, Fantastyka + Realizm). Wziął udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. w Poznaniu, Warszawie, Krakowie, Szczecinie i Zielonej Górze oraz za granicą: w Czechosłowacji, Niemczech i Szwecji. Jego prace znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Poznaniu, Warszawie i Szczecinie, a także w Muzeum Śląskim w Katowicach. Artysta interesował się wieloma odmianami sztuki abstrakcyjnej: wykorzystywał stylistykę informel, ready-made, abstrakcję geometryczną, umieszczał na swoich płótnach litery i fragmenty ornamentów. Eksperymentował także z fakturą płótna.