AUGUSTYNOWICZ Aleksander

ALEKSANDER AUGUSTYNOWICZ

Aleksander Augustynowicz
[Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]

Aleksander Augustynowicz urodził się w 1865 roku w Iskrzyni (ówczesny powiat krośnieński), zmarł w 1944 roku w Warszawie. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Władysława Łuszkiewicza i Jana Matejki. Później wyjechał do Monachium, zwiedził także Włochy i Węgry. W 1890 roku osiadł na dłużej we Lwowie, a w latach 1914-1921 mieszkał w Zakopanem, skąd przeniósł się do Poznania w 1921 roku.

Aleksander Augustynowicz był członkiem różnych stowarzyszeń artystycznych, takich jak lwowski Związek Artystów Polskich, warszawski Klub Akwarelistów Polskich oraz Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie.

Malarstwo Aleksandra Augustynowicza

Twórczość Aleksandra Augustynowicza obejmowała przede wszystkim portrety, ale również widoki architektury, pejzaże, sceny rodzajowe z życia wsi oraz martwe natury, często w formie studiów kwiatów. Malarz interesował się także folklorem polskim. Posługiwał się różnymi technikami malarskimi, najchętniej akwarelami, ale także farbami olejnymi i pastelem.

Aleksander Augustynowicz - wystawy, nagrody i kolekcje

W czasach swojej aktywności artystycznej Aleksander Augustynowicz wystawiał swoje prace zarówno w kraju, jak i za granicą. Otrzymał wiele nagród, w tym złoty medal za autoportret na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za zasługi na Polu Sztuki.

Jego obrazy można znaleźć w kolekcjach muzealnych, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Narodowego w Krakowie czy Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy.