EPSTEIN Henryk

Henryk Epstein urodził się w 1890 roku, zmarł w 1944 roku w obozie koncentracyjnym w Auschwitz. Naukę rozpoczął na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Jednak w niedługim czasie został powołany do carskiej armii. Po odbyciu służby w Kijowie, około 1911 roku zamieszkał w stolicy Francji. Warsztat malarski szlifował w pracowniach artystycznych na Montparnasse.

Należał do grupy artystycznej La Ruche. Utrzymywał bliskie relacje z licznymi malarzami: Amadeo Modiglianim czy Maurice’em Utrillem i Chaimem Soutinem. Brał udział wystawach Salonu Niezależnych w latach 1921-1928 (z wyjątkiem lat 1924, 1926, 1927), Salonu Jesiennego w 1921 roku oraz Salonu Tuileries w latach 1927-1931. Kształt jego twórczości zmieniał się początkowo tworzył w duchu postimpresjonizmu, następnie fowizmu, kubizmu oraz ekspresjonizmu. W Paryżu zetknął się z malarstwem Paula Cezanna, twórczością fowistów oraz ekspresjonizmem Ecole de Paris i długo pozostawał pod ich wpływem. Malował pejzaże, martwe natury oraz kompozycje figuralne. Zachowały się także liczne rysunki zwierząt jego autorstwa. Poza malarstwem sztalugowym zajmował się także ilustratorstwem. Wykonał cykle rysunków do „Vagabondes” Gustave’a Coquiota oraz „Les rois du marquis” Bonardiego. Na początku 1944 roku został wywieziony do Auschwitz-Birkenau. W 1946 roku w hołdzie dla zmarłego śmiercią tragiczną Epsteina w paryskiej Galerie Berri-Raspail odbyła się jego pośmiertna wystawa.