KLIMEK Ludwik

LUDWIK KLIMEK

Ludwik Klimek urodził się 23 sierpnia 1912 roku w Skoczowie, zmarł 7 grudnia 1992 roku w Nicei. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1939 roku wyjechał do Paryża dzięki otrzymanemu stypendium. Z powodu wybuchu II wojny światowej osiedlił się na stałe we Francji. Na początku wojny przeniósł się na południe kraju do Prowansji, mieszkając kolejno w Cannes, Nicei i St. Paul de Vence.

Malarstwo Ludwika Klimka

Ludwik Klimek malował głównie akty, martwe natury, sceny rodzajowe i słoneczne widoki południowej Francji. Wykorzystywał głównie farby olejne, posługując się szeroką paletą barw i wyraźną dominacją ciepłych odcieni żółci i czerwieni. W rozwijaniu własnego stylu duży wpływ miały na niego nurty sztuki XX wieku – zwłaszcza kubizm i abstrakcjonizm. Ludwik Klimek utrzymywał bliskie relacje z francuską bohemą artystyczną, przyjaźnił się z Marc’em Chagallem i Pablem Picassem, co również miało wpływ na jego twórczość. W 1951 roku, wspólnie z Henrim Matisse’em, założył Biennale Internationale d’Art de Menton.

Ludwik Klimek - wystawy i kolekcje

Szacuje się, że Ludwik Klimek stworzył około trzech tysięcy obrazów, z których większość trafiła do prywatnych kolekcji. Jego prace prezentowane były na wystawach w wielu krajach europejskich, takich jak Francja, Szwajcaria, Włochy, Niemcy, Szwecja i Holandia, a także poza Europą – m.in. w Japonii i Wenezueli. Jego dzieła pokazywano również podczas Biennale w Mentonie, którego był współorganizatorem. W rodzinnym Skoczowie przechowywane są jego prace z okresu studiów. Za swój dorobek artystyczny był wielokrotnie nagradzany we Francji, m.in. dwukrotnie otrzymał srebrny medal – w latach 1951 i 1953.