KRUDOWSKI Franciszek

FRANCISZEK KRUDOWSKI

Franciszek Krudowski, malarz i rysownik z Krakowa, urodził się w 1860 roku w tym mieście i zmarł tamże w 1945 roku. 
W Krakowie rozpoczął kształcenie artystyczne. Jego wyjątkowe zdolności malarskie sprawiły, że został wysłany na studia do wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Tam, w latach 1875-1880, uczył się pod kierunkiem Carla Wurzingera i Christiana Griepenkerla. Od 1880 roku wyjechał na stypendium do Rzymu. Przebywał tam do 1893 roku. Malował dla kościołów rzymskich oraz prywatnych nabywców. Realizował prestiżowe zlecenia, m. in. dla Watykanu i pałacu cesarskiego w Petersburgu. Po niemal czternastu latach opuścił Rzym, odwiedził Monachium i Pragę, a w 1900 roku wrócił na stałe do Krakowa, gdzie mieszkał aż do śmierci.

Twórczość Franciszka Krudowskiego

W twórczości Franciszka Krudowskiego dominowała tematyka religijna. Był akademikiem. Tworzył obrazy eklektyczne, z nutą mistycyzmu. Postacie biblijne malował miękko i gładko, silnie idealizując. Kontury form były delikatnie rozmyte, co potęgowało wrażenie nierealności. Tła jego obrazów były zawsze ciemne i niedookreślone.
W sztuce artysty widoczna jest wyraźna inspiracja wielkimi mistrzami włoskimi, takimi jak Leonardo da Vinci i Rafael Santi, których dzieła mógł podziwiać w Rzymie. Fascynację Rafaelem można dostrzec w obrazie "Pierwsze spotkanie Rafaela i Fornariny" (Muzeum Narodowe w Lublinie), który świadczy o uważnym studiowaniu fresków z pałacu watykańskiego, m.in. "Szkoły Ateńskiej" oraz "Portretu młodej kobiety", znanego jako "La Fornarina", przechowywanego w Palazzo Barberini w Rzymie.
Chociaż tematyka religijna dominowała w twórczości Franciszka Krudowskiego, malował także sceny rodzajowe i portrety, takie jak "Portret Heleny Modrzejewskiej" (Muzeum Narodowe w Krakowie) i "Portret Jana Styki" (kolekcja prywatna), tworzył też rysunki, np. "Autoportret" i "Głowa kobiety" (kolekcje prywatne).

Franciszek Krudowski - wystawy, muzea i kolekcje

Prace Franciszka Krudowskiego były doceniane i nagradzane na wystawach krajowych i międzynarodowych. Już podczas studiów w Akademii wiedeńskiej, w 1877 roku otrzymywał złote medale np. za obraz "Nawrócenie Szawła" i "św. Cecylia". Największe uznanie przyniósł mu obraz "Powrót z Golgoty", za który w 1880 roku otrzymał złoty medal i stypendium umożliwiające wyjazd do Rzymu. Obraz ten był także wystawiany w Polsce, w Salonie Ungra w Warszawie oraz w Zachęcie. W 1894 roku Franciszek Krudowski zdobył także złoty medal na Wystawie Krajowej we Lwowie za obraz "Madonna z Chrystusem". Po 1900 roku jego prace były prezentowane na licznych wystawach m. in. we Lwowie, Warszawie, Katowicach, Płocku, Radomiu i na ekspozycji "Roma nell’Ottocento" w Rzymie w 1932 roku.
Dzieła Franciszka Krudowskiego znajdują się w kolekcjach prywatnych oraz m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Narodowego w Lublinie.