Juliusz Słowacki

WACŁAW SZYMANOWSKI

Wacław Szymanowski, fotografia z 1896 roku, Muzeum Narodowe w Warszawie
Fot. Zakład fotograficzny Kostka i Mulert, Warszawa
[Źródło: Cyfrowe MNW]

Wacław Szymanowski urodził się w 1859 roku w Warszawie, zmarł tamże w 1930 roku. Początkowo uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej, następnie, w 1875 roku, wyjechał do Paryża, gdzie przez cztery lata studiował rzeźbę w École des Beaux-Arts oraz w pracowni Cypriana Godebskiego.
W latach 1880-1882 mieszkał w Monachium, gdzie uzupełniał wykształcenie studiując malarstwo w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. W połowie lat 80. odrzucił jednak paletę i poświęcił się twórczości rzeźbiarskiej. W tym czasie przebywał w Paryżu, do kraju powrócił w 1905 roku i osiadł w Krakowie, gdzie mieszkał aż do 1928 roku.
Ostatnie dwa lata życia Wacław Szymanowski spędził w Warszawie.

Wacław Szymanowski - malarstwo

W stosunkowo krótkotrwałym epizodzie malarskim Wacław Szymanowski przedstawiał głównie motywy charakterystyczne dla realistów związanych z monachijską Akademią Sztuk Pięknych. Wśród tematów wymienić można m.in. sceny z życia wsi, najchętniej huculskich i portrety chłopów, często sytuowane w kontekście rodzajowym, np. przy obieraniu warzyw czy muzykowaniu.
Do sztalugi Wacław Szymanowski powracał sporadycznie także po 1885 roku, stosunkowo dużo obrazów malarskich powstało jeszcze w latach 1914-1919. Późniejsze prace cechują się rozjaśnioną paletą barwną, większą dynamiką oraz wplataniem w kompozycje elementów nawiązujących do młodopolskiego symbolizmu.

Wacław Szymanowski, fot. z 1926 roku
[Źródło: NAC]

Wacław Szymanowski - rzeźba

Wacław Szymanowski artystycznie najbardziej spełniał się w dziedzinie rzeźby. Wykonywał figury o charakterze kameralnym i dużych rozmiarów rzeźby pomnikowe, jest autorem m.in. pomnika Fryderyka Chopina w Łazienkach w Warszawie czy Artura Grottgera na Plantach w Krakowie.
Artysta wykorzystywał różne surowce, tworzył rzeźby z gipsu, drewna i kamienia (marmur), a także odlewy brązowe.
Formalnie w rzeźbach Wacława Szymanowskiego wyraźnie uwidaczniają się wpływy secesji oraz symbolizmu, przejawia się również inspiracja twórczością Augusta Rodina. W kompozycjach dominuje ekspresyjna linia falista. Dynamizm rzeźb podkreślony jest nierzadko asymetrią kompozycji oraz ujmowaniem elementów przedstawienia jak gdyby oddanym podmuchom silnego wiatru.
Swoje rzeźby artysta często wzbogacał o treści symboliczne uzupełniając kompozycje figurami alegorycznymi czy przedstawiając bohaterów w dramatyczny, teatralny sposób, np. podczas wizji (por. "Mickiewicz po improwizacji" (1898), Muzeum Narodowe w Krakowie).

Wacław Szymanowski - wystawy i nagrody

Wacław Szymanowski eksponował swoje prace na wystawach w kraju i za granicą, niejednokrotnie był laureatem nagród i wyróżnień, m.in. złotego medalu na Wystawie Powszechnej w Paryżu (1889).
Artysta został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1923).

Dzieła Wacława Szymanowskiego znajdują się w licznych kolekcjach, np. Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie czy Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie.

NIEDOSTĘPNE PRACE WACŁAWA SZYMANOWSKIEGO