SZTUKA WSPÓŁCZESNA

Grafiki Salvadora Dalego wchodzące w skład Pierre Argillet Collection reprezentują najwyższe standardy jakości. Świadectwem ich wyjątkowej atrakcyjności jest fakt, że były wystawiane w najbardziej renomowanych muzeach na świecie, mają także stałe miejsce w Muzeum Salvadora Dalego w Figueres w Hiszpanii

Salvador Dali w swojej sztuce wielokrotnie inspirował się grecką mitologią oraz jej symboliką. W latach 1961-1965 stworzył cykl szesnastu grafik pt. "Mitologia", który przez wielu uznawany jest za jeden z najciekawszych w dorobku artysty. Przy jej tworzeniu Salvador Dali wykorzystywał różne techniki graficzne: grawerowanie, wytrawianie, suchą igłę oraz ręcznym podkolorowywanie. Rozpoczynał pracę nad każdą z grafik od abstrakcyjnej smugi - "znaczącej manifestacji przypadku" stanowiącej punkt wyjścia do dalszej pracy mistrza. Zbiór ten ostatecznie wydany został przez Pierre’a Argilleta - wydawcę oraz przyjaciela artysty.

Grafiki Salvadora Dalego wchodzące w skład Pierre Argillet Collection reprezentują najwyższe standardy jakości. Świadectwem ich wyjątkowej atrakcyjności jest fakt, że były wystawiane w najbardziej renomowanych muzeach na świecie, mają także stałe miejsce w Muzeum Salvadora Dalego w Figueres w Hiszpanii.

Obraz jest reprodukowany w wydaniu powieści Krzysztofa Gibaszewskiego W poszukiwaniu tego czegoś (Skarżysko-Kamienna 2015, s. 146 oraz na tyle okładki).
Obraz jest wymieniany i reprodukowany w albumie prac Ryszarda Rosińskiego Surrealizm (tekst K. Gibaszewski, Skarżysko-Kamienna 2018, s. 90-91).

Do obrazu dołączone zostaną dwie wspomniane wyżej publikacje opatrzone autografami Ryszarda Rosińskiego oraz Krzysztofa Gibaszewskiego.

Fragment powieści Krzysztofa Gibaszewskiego W poszukiwaniu tego czegoś:
"Facet znajdował się w jasnym pomieszczeniu bez ścian, sufitu i podłogi. Otaczał go błękit. [...] Przed sobą widział cztery postacie, ubrane w brązowe, niewidzialne habity z zaciągniętymi wielkimi, czarnymi kapturami, spod których nie było widać twarzy. Postacie te zlewały się z otoczeniem w jeden błękit. Byli to członkowie trybunału. Między nimi a Facetem, trochę z lewej strony, stał oskarżyciel, który wygłaszał przemowę. [...]
Z obejrzanego materiału wynika, że oskarżony odrzucił łaskę, którą otrzymał. A otrzymał wiele. Oświecenie, powołanie do wielkich rzeczy. Mógł być prorokiem, ale on zaniechał. Wybrał mamonę i cielesność. Za to może być tylko jedna kara, o którą wnioskuję. Życie. Domagam się dla niego kary doumarcia. Życia, dopóki nie umrze. [...] Niech żyje wśród ludzi, którzy nigdy go nie zrozumieją [...]. To będzie jego karą. Bo wiedział, a nie przekazał wiedzy, nie poszerzył jej, ani nie wykorzystał jej do niczego dobrego. Za to powinien po raz kolejny zostać wygnanym z raju. Za pierworodny grzech zaniechania."