KOTOWSKI Damazy

Damazy Kotowski urodził się w 1861 roku w Piotrkowie Trybunalskim, zmarł w 1943 roku w Poznaniu. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Matejki, edukację uzupełniał na Akademii w Monachium u Sándora Wagnera. Po studiach ciągle podróżował między Krakowem, gdzie udzielał lekcji rysunku i dekorował mieszkania, Lwowem, w którym wykonał m. in. alegoryczny fresk w westybulu Teatru Miejskiego oraz Monachium. W 1926 roku ostatecznie przeprowadził się do Poznania.
Damazy Kotowski był członkiem lwowskiego Związku Artystów Polskich.
Artysta po raz pierwszy swoje prace wystawił w 1888 roku w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Damazy Kotowski uczestniczył również w wystawach TPSP we Lwowie, Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i Salonu Krywulta w Warszawie. Wystawiał też za granicą, w Wiedniu i Monachium.
Do 1892 roku malarz sygnował swoje obrazy jako „Damazy K.”, później dopiero zaczął podpisywać się pełnym nazwiskiem.
W 1915 roku Damazy Kotowski zaciągnął się do Legionów Polskich. Tworzył wówczas ilustracje do pracy żołnierskiej i kalendarzy legionowych.

Artysta posługiwał się techniką olejną oraz pastelem. Specjalizował się w portretach, malował też sceny rodzajowe i pejzaże, rzadziej martwe natury. Często przedstawiał zaprzęgi konne i tematykę huculską. Jego krajobrazy wykazują silne związki ze stimmungiem monachijskim, są nastrojowe, utrzymane w wąskiej, ziemistej gamie barwnej.

Damazy Kotowski we współpracy z Ludwikiem Stasiakiem i Włodzimierzem Tetmajerem namalował dioramę „Polowanie na niedźwiedzia w Tatrach”.

Prace artysty znajdują się m. in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.